7. Qaanaaq (Thule)

Qaanaaq, vroeger ook wel Thule genoemd, is een stad in het
noordwesten van Groenland in gemeente Qaasuitsup. In de
stad wonen bijna 640 mensen, waarmee het de grootste
stad van de gemeenschap Qaanaaq is.
Liggend op 77º 29 Noorderbreedte.

Als je hier overheen gaat met de hondenslede,
moet je heel goed oppassen dat je er niet
afrolt en uitkijken voor je rug.

Mooi avondlicht.

De buitenboordmotoren laten ze zo de hele winter buiten.
Geen last met die droge lucht daar, zeggen ze.

Een mooie halo rond de zon.
Een halo is een diffuus lichtschijnsel rond een scherper gedefinieerde bron, meestal de zon of de
maan. Het is een optisch verschijnsel in de atmosfeer dat kan optreden wanneer er zich bepaalde
atmosferische condities voordoen met name een ijle nevel van ijskristallen. (Wikipedia)

Allemaal foto's en kaarten die in de gang van het hotel hangen,
van mensen die hele bijzondere dingen in Groenland hebben gedaan
en Qaanaaq is dan meestal het begin of het eindpunt.

Arnold Fuchs, een bekende poolreiziger, natuurfotograaf en filmer. Toen wij er
waren gingen hij voor een expeditie weg, om een film te maken van het hele
honden gebeuren. Ze werden gesponsord door Jack Wolfskin en ze waren met
4 personen, 2 sledes en 600 kg aan materiaal. Zelf gaan ze op ski's.
Meer info: HIER

Het museum van Qaanaaq.

Rekken langs de waterkant om vis aan te hangen.

Ons hotel van Hans Jensen.

Hans met zijn dochter en vrouw.
Met hun drieën runnen ze de boel.

De eetkamer met een mooi uitzicht op het fjord.

Mijn slaapkamer.

Een foto om 3 uur 's nachts.

De lokale begraafplaats.

Dit graf is van een paar dagen geleden.

Onder een paar grote stenen kan het ook.

Pijpleidingen die vanuit de heuvels,
's zomers het water vanuit de meertjes aanvoeren.

Huiden van poolhazen die daar hangen te vriesdrogen en
een schedel van een muskusos.

Zondagse laarzen.

Een klomp ijs voor drinkwater.

Afvoerpijpen voor smeltwater in de zomer

Ik zag heel in de verte nog een paar hazen lopen.

Zicht over het ford.

Eén van de teams die met 1e Paasdag meededen aan
een sledehondenwedstrijd voor vrouwen.

Hier gaan ze van start.

Zij was de winnares.

Hiep hiep hoera...

De honden zijn moe en hebben dorst...
water is er niet maar wel een hap sneeuw.

Dit is de vrouw van één van onze gidsen (Martin),
zij had de tweede plaats en was ook blij.

Toeschouwers in alle soorten en maten.

Zie je die kleine links op de slede zitten...
die wordt ook jager.

Einde van een leuke middag.
Bont, letterlijk en figuurlijk...

Gewoon een prachtige hond.

Zo kan je ook de nacht doorbrengen als het nodig is.

Hele oude huisjes hier in Qaanaaq, maar
er staan ook een paar mooie nieuwe.

Een dode hond... het tuig heeft hij nog om en
de raven zijn al bezig geweest.

We hebben nog een mooie rit gemaakt tussen de ijsbergen door.

Even tijd voor een bakkie thee.

Aan de kant van de zon brokkelt en smelt het het hardst, vooral in de zomer en
hier is zo'n ijsberg dan gewoon gekanteld.

Hier wordt ook drinkwater van gemaakt,
maar de mensen vinden het niet lekker omdat ze er dan chloor in doen.
Ze hebben liever een brok gletsjerijs bij de deur liggen.

Nog een laatste mooi uitzicht vanuit ons hotel.

Op de terugweg naar huis, een tussenstop in Kangerlussuaq,
hadden we nog tijd hebben voor een Muskusossen safari.

Rondom Kangerlussuaq leven er nog zo'n 20.000 muskusossen en
zo ziet dat leefgebied er een beetje uit.

Veel raven op een vuilnisbelt.

We hebben ook nog een soort kennel bezocht, waar ook nog puppies lagen.
Ze lagen gewoon in een soort kuil, bij -9°C overdag.

Je weet dat het niet kan, maar je zou er zo één meenemen... toch?
Want ze kosten maar € 25,=

en een goede volwassen hond nog geen € 100,=

Nog een nachtje slapen...

en dan weer op weg naar Kopenhagen - Amsterdam.


EINDE VAN EEN ZEER MOOIE BIJZONDERE REIS.


⬅ TERUG

HOME ➡

BewarenBewaren